میخچه و پینه CORN & CALLUS : میخچه درواقع ماحصل فشارزیادوطولانی مدت برروی یک نقطه یا ناحیه کوچک از پوست میباشد.این ناحیه معمولا به استخوان نزدیک است وگرنه فشاردفع میشود.پس میتوان نتیجه گرفت که دست وپا وخصوصاً انگشتان،مناسبترین نقاط برای تحریک هستند. میخچه وپینه در واقع نوعی واکنش طبیعی بدن برای حفاظت از خود است.
میخچه ضایعه ای پینه ای شکل از پوست مرده است که معمولا در سطوح نازک و بدون موی پوست به خصوص در قسمت پشتی پنجه پا یا انگشتان یا در قسمت ضخیم تر پوست کف دست و پا ایجاد می شود. میخچه زمانی به وجود می آید که فشار وارده بر پوست حالتی بیضوی یا شبیه بیضی در پوست ایجاد کند که مرکز آن کانون فشار است و به مرور زمان گسترده می شود. اگر تحریک به طور مستمر روی بافت های تولید کننده میخچه ادامه یابد، حتی پس از حذف آن، پوست مجددا تولید میخچه می کند. انواع سخت معمولا در سطوح خشک و مسطح پوست و انواع نرم آن بین انگشت های نزدیک ایجاد می شوند.
تفاوت میخچه و پینه :
میخچه و پینه دو ضایعه پوستی مشابه هستند، ولی تفاوتهایی میان آن ها وجود دارد. پینه زمانی ایجاد می شود که لایه های پوست به دلیل فشارها و سایش های پی در پی ضخیم و سخت می شود. این حالت بیشتر در زیر مفاصل انگشتان پا یا در پاشنه پا و دستها و هر نقطه ای از بدن که تحت فشار باشد ظاهر می شود. پینه ها در واقع راه طبیعی بدن برای محافظت از خود بوده و معمولا دردناک نیستند. زمانی که پینه گسترده شده و در مرکز آن سلول های مرده پوست تجمع می کنند، تبدیل به میخچه می شود. بهترین مثالی که برای پینه می توان زد در انگشت دانشآموزان است که به مدت طولانی مداد را در دست می گیرند یا افرادی که کارهای دستی خشن را زیاد انجام می دهند. پینه در این گونه افراد بسیار شایع است.
اما میخچه معمولا در قسمت بالایی انگشتان پا و یا در کناره و جاهای برجسته پاها ایجاد می شود و عموما به دلیل این که اعصاب پوست را درگیر می کند دردناک می شود. به علاوه میخچه کوچک تر از پینه است.
شیوع میخچه :
میخچه در میان زنان شایع تر از مردان است. زن ها به دلیل پوشیدن کفش های نوک تیز و پاشنه بلند و تحت فشار قرار گرفتن پاها و انگشتان بیشتر به این ضایعه مبتلا می شوند. این ضایعه معمولا با درد و تورم همراه است. پوشیدن کفش های تنگ یا شل هم به دلیل سایش پا با کفش ممکن است باعث بروز میخچه شود.افرادی که دچار ناهنجاری های استخوانی هستند هم در معرض خطر ابتلا به میخچه قرار دارند. دیابتی ها در مقابل مشکلات پوستی بسیار آسیب پذیرند و به سرعت از این ناحیه دچار دردسر می شوند. پس توصیه می شود این بیماران از کفش های مناسب و اندازه پای خود استفاده کنند و همیشه مراقب بهداشت پای خود باشند.
علاوه بر این، ورزشکاران از جمله فوتبالیستها، کوهنوردان و نیز کسانی که دچار انحراف کف پا هستند، استعداد بیشتری برای ابتلا به میخچه دارند.
پیشگیری از میخچه :
میخچه از آن دست بیماری هایی است که با مراقب بیشتر، شانس گرفتاریتان کم می شود.
میخچه در اثر قرار گرفتن در معرض فشار و سایش ایجاد می شود پس در اولین قدم سعی کنید از پوشیدن کفش های تنگ و نوک تیز و پاشنه بلند خودداری کنید. همیشه جوراب مناسب به پا کنید و پاهای خود را با نرم کنندهها و مرطوب کنندهها نرم نگه دارید. شستن مرتب پاها و خشک کردن آن ها را فراموش نکنید. این راهکارها شاید در ظاهر بسیار ساده و پیش پا افتاده به نظر برسند، ولی نقش بسیار موثری هم در پیشگیری و هم در درمان میخچه دارد.
آسیب زدن به میخچه :
بسیاری از افراد مبتلا به میخچه ابتدا سعی میکنند با ابزارتیز وبرنده به جنگ آن رفته و به تصور خود می خواهند از شر آن خلاص شوند. غافل از این که با این کار نه تنها از این بیماری رها نمی شوند، بلکه ممکن است خطر ابتلا به عفونت را در خود افزایش دهند.میخچه یک بافت مرده نیست وبخاطر همین در صورتیکه کاملاً ریشه کن نشود به آسانی ومجدداً رشد مینماید. بریدن میخچه، کاری حرفه ای است که فقط توسط پزشک و در مطب می تواند صورت گیرد و درنتیجه اقدام خودسرانه نه تنها سودی نخواهد داشت، بلکه مطمئنا برای بیمار مضر هم خواهد بود.
کشیدن سنگ پا یا کیسه حمام در حالی که پوست با آب نرم شده، اگرچه می تواند باعث برداشته شدن پوست ضخیم ناحیه میخچه شود، ولی می تواند خطر عفونت را بالا ببرد، مخصوصا در افراد مبتلا به دیابت این کار بسیار خطرناک است. به همین دلیل هرگز چنین کاری را توصیه نمی شود.
چسب های میخچه
یکی از روشهای درمانی که امروزه بسیار رایج شده، استفاده از چسب های میخچه است که می توان آن ها را از داروخانه تهیه کرد. این روش درمانی، به ظاهر ساده بوده و چون چسبها حاوی اسید سالیسیلیک است ممکن است پوست را تحریک کرده و باعث ایجاد عفونت شود، به خصوص در افرادی که جریان خون ضعیفی دارند. از سویی، این چسبها تنها در مواردی که میخچه بسیار خفیف و سطحی باشد موثر است. بنابراین پزشکان استفاده از چسب های میخچه را خیلی توصیه نمی کنند، مگر در موارد سطحی.
درمان میخچه :
در صورت باقی ماندن میخچه و دردناک شدن آن، باید به پزشک مراجعه کنید تا از خطر عفونت آن جلوگیری کنید.
راههای درمان میخچه :
کرایو یا همان فریزکردن.اینکاربا نیتروژن مایع که دمای بسیارپائینی دارد انجام میپذیرد.
کوترR.F : سوزاندن با امواج فراصوت میباشد.
جراحی : بریدن وخارج کردن میخچه زیربیحسی موضعی وبخیه محل به جا مانده.
روشهای نام برده هرکدام دارای مزایا ومعایبی میباشند واکثراً نمیشود به جای همدیگر استفاده شوند.تصمیم گیری برای انتخاب نوع مناسب را به پزشک واگذار کنید.